Üzerine epeydir düşündüğüm bir konuyu sizlerle paylaşmak istiy | .
Üzerine epeydir düşündüğüm bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum.
"Neden insanlar kurdukları ya da bozdukları ilişkilerde görece kendini yücelten tavır takınırlar? Yani şöyle somutlaştıralım: Örneğin, akademisyen biri ilk olarak sıfatıyla öne çıkma çabasındayken zengin olan bir diğer kişi ise iki cümlesinden birini paraya getirmektedir... A kişisi sıfatını öne sürerek karşıdaki kişi kimle muhatap oluyor bilsin tavrındayken diğeri de bunu parasıyla yapmakta. Belki iş, oluş, eylem farklı ama netice aynı. İki kesimde yıllarca hasretini çektiği tahakkümü despot bir şekilde karşıya dayatmakta...
Halbuki, yeni dost ve çevre edinirken gayemiz, daha çok eksik hissetiğimiz ya da gerçekten eksik kaldığımız yanlarımızı tamamlamak arayaşından kaynaklanmıyor mu? Var olanla değil de olmayanla yanaşmamalı mıyız biraz da? -Tabi bu sözümden şu da çıkartılmamalı: "Kendini olmadığın gibi tanıtmalısın!!!"-
Yani aslında bize çok ılıman yanaşan birini belki de bu tabularımızdan dolayı kaybediyoruzdur...
Acaba, sorun ne aradığımızı bilmemenin yanında kendimize karşı dürüst olamadığımızdan mı kaynaklanıyor?
