Bunca söz söyleriz de bir kelime olsun sevgiliye tesir etmez mi,onun gönlü bizim bahçemizdir gönlünde bir gül olamaz mıyız?
Aşıklar kervanının çıktığı yola biz de çıkmak isteriz ama sevgilinin bulunduğu yer uzaktır,kavuşmaya ömrümüz yeter mi?
Güneş gibi yüzü olan cilveli yârin kölesiyiz ki canımızı ona feda ederiz.Aşık olduğunu söyleyen kişi de aşkın şehidi olma maksadına ulaşmak ister.
Gül-i rana gibi güzelliğe sahip olan sevgili gözünü kırptıkça onun can suyu gibi bakışı canımıza can katar.
Aşık olduğunu iddia eden kişi iddiasını ispatlamak zorundadır.Ki mertçe aşkın pazarında canını satması gerekir.
Sevgiliden başkasına bakmak boş şeylerle uğraşmaktır ki yar üstüne yar seven günaha batar.
Aşık yalvar yakar sevgiliye kavuşma duasını eder.Bununla birlikte işittiği duaların kabulü için de dua eder.
Rahman olan Allah’ın vadine olan itimadımız tamdır. Kulunun ağlarcasına ettiği duayı karşılıksız bırakmaz.
Aynî sevdadan çılgına dönmüş bülbülden geri kalmaz da sevgilinin gülistanına girip coşkuyla öter.
Edîb Aynî
