Vazgeçmek diye bir şey var.
Birkaç gün öncesine kadar yokluğuna bile anlam yüklediğim herşeyi hayatımdan çıkardım. Yıllandıkça kıymetlendiğini sandığım duyguların benden çok şey götürdüğünü görememişim meğer!
Anladım ki, her şey eskiyor zamanla. Yüreğin soğuyor, hevesin kaçıyor, sabrın tükeniyor. Ne bir kahvenin kırk yıl hatırı kalıyor geriye ne de içten bir sarılışın sıcaklığı... Bütün beklentilerin boşa çıktığında yeni bir sayfa açmak zorunda kalıyorsun kendine. Ondan sonra yıllarca beklediğin şeylerin bir önemi kalmıyor. Olacağı varsa da artık olmasın diyorsun. Yani geçmişte beklediğim hiç bir özürü , hiçbir sevgiyi artık kabul etmiyorum. Hepsi geçti. Dedim ya vazgeçmek diye bir şey var. Hani dünyaları önüne serseler hiç gözünde yoktur ya, işte öyleyim. Ne gözümde var artık ne de gönlümde.
Ben vaktinde gelmeyen her şeyden vazgeçtim.
