2022-02-02 09:45:04
Hindistan’da çok ünlü bir ressam varmış. Herkes bu ressamın yaptıklarını kusursuz kabul edecek kadar beğenirmiş ve onu “Renklerin Ustası” anlamına gelen Ranga Celeri olarak tanısalar da; kısaca Ranga Guru derlermiş. Onun yetiştirdiği bir ressam olan Racici ise artık eğitimini tamamlamış ve son resmini yaparak ondan değerlendirmesini istemiş.
Ranga Guru ise “Sen artık bir ressam sayılırsın Racici. Artık senin resmini halk değerlendirecek” diyerek resmi şehrin en kalabalık meydanına götürmesini ve en görünen yerine koymasını istemiş. Yanına da kırmızı bir kalem koyarak halktan beğenmedikleri yerlere çarpı koymalarını rica eden bir yazı bırakmasını istemiş.
Racici söyleneni yapmış. Birkaç gün sonra resme bakmaya gittiğinde görmüş ki, tüm resim çarpılar içinde ve neredeyse görünmüyor. Çok üzülmüş tabii. Racici’nin emeğini ve yüreğini koyarak yaptığı tablo, kırmızıdan bir duvar sanki. Alıp resmi götürmüş Ranga Guru’ya ve ne kadar üzgün olduğunu da belirtmiş. Ranga Guru üzülmemesini ve yeniden resme devam etmesini önermiş.
Racici resmi yeniden yapmış ve yine Ranga Guru’ya götürmüş. Tekrar şehrin en kalabalık meydanına bırakmasını istemiş Ranga Guru. Ama bu defa yanına bir palet dolusu çeşitli renklerle dolu yağlı boya birkaç fırça ile birlikte. İnsanlardan beğenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden bir yazı ile birlikte bırakmasını istemiş. Ressam söyleneni yapmış. Birkaç gün sonra gittiği meydanda görmüş ki; resmine hiç dokunulmamış, fırçalar da, boyalar da kullanılmamış. Çok sevinmiş ve koşarak Ranga Guru’ya gitmiş ve resme dokunulmadığını anlatmış.
Ranga Guru ise “Sevgili Racici, sen birinci konumda insanlara fırsat verdiğinde, ne kadar acımasız bir eleştiri sağanağı ile karşılaşabileceğini gördün. Hayatında resim yapmamış insanlar dahi, gelip senin resmini karaladı. Oysa ikinci konumda onlardan hatalarını düzeltmelerini istedin, yapıcı olmalarını istedin. Yapıcı olmak eğitim gerektirir. Hiç kimse bilmediği bir konuyu düzeltmeye kalkmadı, cesaret edemedi. Mesleğinde usta olmak yetmez. Bilge de olmalısın. Emeğin karşılığını, ne yaptığından haberi olmayan insanlardan alamazsın. Onlara göre senin emeğinin hiçbir değeri yoktur. Sakın emeğini bilmeyenlere sunma ve asla bilmeyenlerle tartışma” demiş.
Ne yazık ki; bir konuda bilgimiz yoksa bile, o konuda çok şey bildiğimizi düşünürüz. O kadar çok şey söyleriz ki tahminlerimize dayanarak kendimiz bile bu duruma şaşırırız. Susmayı beceremez, “Bu konuyla ilgili hiçbir şey bilmiyorum” demeyi de kendimize hakaret kabul ederek, gururumuza yediremeyiz.
Siz ne kadar kendinizi paralarsanız paralayın, anlattığınız şeyler, karşınızdaki insanın anlayabildiği kadardır.
Şimdi Değilse Ne Zaman?, Nurdan Özkan
706 viewssudufiddi, 06:45
M
