İnsan sıfatında var olduk
Lâkin beceremedik!
insanca yaşamayı;
Bir dilim ekmeği paylaşmayı,
Çocuk kalbinin saflığını,
Gökyüzüne bakmayı,
mavi bir suda huzur bulmayı,
Bir kedinin mırıldanmasını,
Bir kuşu,
Bir çiçeği bile anlayamadık.
Beceremedik işte,
Ne sevmeyi,
Ne sevilmeyi,
Ne yaşamayı.
Ölmemek için öldürdük.
Yalan söyledik,
Küçümsedik karşıdakinikendimiz bi haltmışız gibi.
Kırdık,
hem de kaç gönül!!
Acımasızca.
Ötekileştirdik.
İnsan sıfatını unuttuk,
Ama insanlık bekledik.
Çeyizimiz iki metre kumaşla
Okunacak bir fatihaydı.
Gel gör ki kör nefsimize yenildik,
Beceremedik be usta!
Biz bu işi beceremedik......
Sizce Biz İnsan Olmayı Becerebiliceğizmi ?
