Sindiremediğim şeyler var. Bir parça ekmeği dahi dakikalarca ç | | 𝐕𝐢𝐝𝐚 𝐄𝐧𝐧𝐞𝐠𝐫𝐞𝐜𝐢𝐝𝐚 | ❥

Sindiremediğim şeyler var. Bir parça ekmeği dahi dakikalarca çiğneyip yutamıyorum. Heveslerim yok, gerçek mutluluklarım yok. Bir boşluk sarmış ruhumu, her şeyden uzaklaşıyorum. Kendimden dahi. Gülümseyerek baktığım şeylere artık mimik oynatamıyorum mesela. Saatlerce konuştuğum zamanların aksine saatlerce, günlerce susuşlarım var. Severek aldığım kıyafetler var mesela, daha hiç giyemediğim, giymek istemediğim. Önceden planlarına dahil edildiğim olaylara bahaneler üretişim, reddetmelerim var. Başlayıp da bitiremediğim kitabım var. Günlük diye başladığım birkaç sayfası kana bulanmış ve yarılanmamış defterim var. Hiç kuramadığım, kurmaktan korktuğum hayallerim var. Cesaret edip de yazamadığım satırlarım var. Saatlerce gökyüzünü izleyip, soğukta oturduğum zamanlarım çok var mesela. İçime gömüldüğüm günler, haftalar geçiyor derin bir sessizlikle. Düşündüren insanlık kavramı var zihnimde. Gerçek sevgiyi anlatan binlerce cümleler geçiyor ama hiçbiri sizinkilerle uyuşmuyor. Affetmelerim var mesela benim, sizlerin ezip geçmelerinizin aksine. Merhamete ve sevgiye inancım var mesela. Sizlerin yıllarca büyüttüğünüz nefretlerinizin aksine. Koca bir adaletsizlik oyununa atılmışım, sizler adalet ne bilmiyorsunuz. Sevgisizlikle, gözyaşları ile büyüttüğüm o masum kız çocuğunu acımasızlıklarınızla öldürüyorsunuz. Bu oyun biterse, gök şahit olsun bir daha boyun eğmek yok.