Şüphe denilen ejderha tüm bedenimi sarmıştı. Bir fikri ne kada | ʏᴀ' ᴀʙᴜʀɴᴇᴇ
Şüphe denilen ejderha tüm bedenimi sarmıştı. Bir fikri ne kadar sağlam temeller üzerine kurarsan kurayım, şüphe ejderhası bir dokunuşta onu yerle bir ediyordu. Bari tam bir inkârla sabit noktada kalabilseydim. Ama ne gezer, inkâr başka şey, şüphe başka şey. Şüphe ejderhası doğru olan her fikrin düşmanıydı. İkrar olsun, inkâr olsun kesin olan hiçbir şeyi kabul etmiyordu. Hayattaki sahneleri fikrin dış âleme bir yansıması olarak kabul edersek, ne müthiş bir azapta ne dayanılmaz bir ateşte kaldığım anlaşılır.
