İlmü Münâsebâti’l-Âyât ve’s-Süver
Bu ilim, âyetler ve sûreler arasındaki münâsebet ve uyumu gösterir. Gerçekten Kur’ân-ı Mübîn’in mübarek âyetleri, sûreleri ve bunların başlangıçlarıyla sonları arasında pek ince bir münâsebet, bir uyum, bir tertip güzelliği vardır. Bazı âyetlerin veya sûrelerin arasındaki münâsebet ilk bakışta görülmeyebilir. Fakat, nüzûl sebeplerini, makamın muktezâsını (gereğini), hitap şekillerinin çeşitlerini, ortam ve zamanın gerektirdiklerini, muhâtapların rûhî ve psikolojik hallerini bilenler, bunlar arasında ne kadar mükemmel bir uyum ve münâsebet bulunduğunu derhal anlarlar...
(Ömer Nasuhi Bilmen,
Tefsire İlmine Giriş s. 181)
