Ah Hicran! Biliyor musun kalemim öyle üzgün ki, Kâğıdı kana buluyor her sözü, Ne ettiysem söylemedi, ağladı; kanlı, kuru, soğuk... Yollar var bu küçük diyarda, ayaklar var üzerinde, Bazısı sağlam, bazısı zayıf, bazıları çıplak, bazıları cilâlı. Kemanlar var koyu kahverengi, Diğer renkler ölmüş sanki. Bazıları tiz bazıları pes... Lâkin ağıtlar, haykırışlar, kelamlar hep aynı Hicran. Cam buğulu, toprak puslu hangisine yazayım ismini? Hangisinin canını alayım söyle! Sevemedim buraları Hicran! Sevemedim, daraldı ruhum. Sular aktı gözlerimden rengi şeffaf, tadı buruk. İçtim o suları Hicran! Daha yokuşa düşmeden içtim. Kirli izler var yerlerde, Tenine değsin istemedim. Sakındım hicranım, Sakındım cânânım, Sakındım dermânım. Arzu ALPDEĞER 86 views16:05
