Oğuz Atay "Tutunamayanlar" kitabını yazar ve görüşünü almak için kitabı Yusuf Atılgan'a gönderir. Atılgan, kitabı okur ve hayran kalır. Ancak böyle mükemmel bir eseri yazan kişinin benim görüşlerime ihtiyacı yoktur diyerek düşüncelerini hiçbir zaman Oğuz Atay ile paylaşmaz. Aradan yıllar geçer ve Atılgan ortak bir arkadaşlarından şöyle bir şey işitir. "Ben kitabımı Yusuf Atılgan'a gönderdim ama kendisinden tek bir kelime dahi işitmedim. Tek gördüğüm kayıtsızlık oldu" demiştir Atay. Bunu duyan Atılgan pişman olur ama artık Oğuz Atay hayatta değildir. Yusuf Atılgan bu anıyı anlatırken der ki : "Eğer bugün hayatta olsaydı ne yapar ne eder onu bulur, tanışır ve takdir ettiğimi söylerdim."
Oğuz Atay'ın "Tehlikeli Oyunlar'da" söylediği şu sözler işte tam da bu durumu anlatır niteliktedir. Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya
mecburum, ben Van Gogh'un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız, beni tanımalısınız...
