Kezâ, bu insân birden kendine bakar, görür ki; binlerce arzû v | Risâle-i Nûr İzah ve Notlar

Kezâ, bu insân birden kendine bakar, görür ki; binlerce arzû ve istekleri var; fakat hîç bir arzû ve talebi yerine gelmiyor, kâinâtta hîç bir şey onun isteğini yerine getiremiyor.
Kezâ, bu insânın binlerce derd ve elemi var, fakat hîç birisinin ilâcı bulunmuyor. Sağ-sol, ön-arka, alt-üst şeklinde ta‘rîf edilen cihât-ı sitteye nazar eder, fakat yine bir çâre bulamaz. Böylece zevâl ve firâk darbesini yiyen ve kimsesizlikten dolayı hîç bir arzûsuna tam tamına kavuşamayan bu insân, binlerce derd, elem ve sıkıntı ile berâber hayâtiyyetini devâm ettirir. Şâyet dünyâya áid bütün arzû ve istekleri verilse de -fânîolduğundan-yine onu hakíkí ma‘nâda tatmîn etmeyecektir. Bununla berâber, bu insânın önünde ebedî bir yolculuğu var. O da diğer mahlûkát gibi bu yolda cebren sevkedilecektir. Zîrâ, beşer yolculuğu kesilmiyor, sür‘at peydâ ediyor. Bu zevâl ve firâk darbesini yiyen ve dalâletin müdhiş elemini hiss eden ve buna çâre bulamayan insân, bu tefekkür netîcesinde birden uyanır. Ancak îmân ve hidâyet ni‘metiyle bu elemden kurtulabileceğini derk eder; îmân ve İslâm dâiresine girer.

Kaynak: İkinci Şua’ın Şerhi