İnsân, bin bir ism-i İlâhînin âyînesi, bütün álemin hulâsası, | Risâle-i Nûr İzah ve Notlar

İnsân, bin bir ism-i İlâhînin âyînesi, bütün álemin hulâsası, Arz’ın halîfesi, envâ-ı mahlûkátın nâzırı ve zábiti, zî-hayâtın sultánı, kâinât sarâyının en mükerrem misâfiri, álemin en mükemmel meyvesi, hılkat-i kâinâtın gáyesi ve netîcesi, emânet-i kübrânın hâmili olduğu hâlde enâniyyetinden teberrî edip kendinde naks ve kusúrdan başka hîç bir şey görmeyerek gurûrunu kırıp alnını toprağa sürer; böylece tevâzu‘ ve mahviyyetini i‘lân edip Elláh’a kurbiyyet kesb eder; zıddiyyet i‘tibâriyle tecelliyât-ı esmâ ve sıfâta mazhar olur.
Zîrâ, hadîs-i şerîfin ifâdesiyle, kulun Elláh’a en yakın olduğu ân, secdedeki hâlidir. Duánın en makbûl olduğu yer de yine secdedir. O hâlde, secdeye kapanırken Kur’ân ve Ehâdîs-i Nebeviyyede geçen duálarla çokça duá edin.

Resûl-i Ekrem (sav) şöyle buyuruyor:

اَقْرَبُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنْ رَبِّهِ وَهُوَ سَاجِدٌ فَاَكْثِرُوا الدُّعَاءَ
“Kulun Rabbine en yakın olduğu hâl, secde hâlidir. Öyleyse orada Rabbinize çokça duá edin.”
Kaynak: Dokuzuncu Söz’ün Şerhi